Ο διάσημος παιδίατρος Αλντό Ναουρί προειδοποεί: Βάλτε επιτέλους όρια στην παιδική παντοδυναμία. Tα σημερινά παιδιά δεν πάνε καλά. Μπορεί να είναι υγιέστερα, αλλά είναι υπερκινητικά, έχουν προβλήματα στο σχολείο και δυσκολεύονται να αυτονομηθούν. Τι φταίει; Ο υπερβολικός φιλελευθερισμός στο σπίτι, απαντά ο πιο γνωστός παιδίατρος της Γαλλίας. Ο 70χρονος παιδίατρος δεν έχει καμιά αμφιβολία: η κυριότερη ένδειξη καλής ανατροφής ενός παιδιού είναι η ηρεμία του. Δύο γεγονότα, καθ΄ όλα ευπρόσδεκτα, άλλαξαν κατά τη δεκαετία του ΄70 τον ρόλο των παιδιών στις δυτικές κοινωνίες. Το ένα ήταν η επικράτηση της αντισύλληψης: το παιδί, προϊόν πλέον απόφασης και όχι τύχης, τοποθετήθηκε στην κορυφή του οικογενειακού οικοδομήματος. Το άλλο ήταν η μετάβαση από την κοινωνία των στερήσεων στην κοινωνία της αφθονίας. Πριν από τη δεκαετία του ΄70, το κυρίαρχο μήνυμα της ανατροφής ήταν: «Δεν μπορείς να τα έχεις όλα». Σήμερα, τα παιδιά μαθαίνουν όχι μόνο πώς μπορούν, αλλά πώς δικαιούνται κιόλας να τα έχουν όλα. Η αίσθηση της ματαίωσης, ουσιώδης για την ανάπτυξή τους, έχει εξαφανιστεί. Με την έννοια αυτή, τα παιδιά των μεσαίων τάξεων είναι πιο «κακομαθημένα» από εκείνα των πλουσίων. Αυτά λέει στο περιοδικό Le Ρoint ο παιδίατρος Αλντό Ναουρί, που προκαλούσε πάντα θόρυβο με τα βιβλία του, είτε επέκρινε το δικαίωμα του μωρού να τρέφεται όποτε θέλει είτε καταδίκαζε την παντοδυναμία των μητέρων. Με το βιβλίο του με τον τίτλο «Εκπαιδεύοντας τα παιδιά μας» (εκδ. Οdile Jacob), ζητά από τους γονείς να ξεχάσουν την ψυχανάλυση και την ψυχοκινητική αγωγή των παιδιών τους και να αναλάβουν ξανά τον ρόλο τους στο σπίτι. Το θεμέλιο της εξουσίας τους τονίζει- δεν είναι η οργή ούτε βέβαια το ξύλο, αλλά η ιεραρχία και η επίγνωση αυτής της ιεραρχίας. Το παιδί αξίζει τον σεβασμό των γονιών του, αλλά δεν είναι ίσο μ΄ αυτούς. Και το μεγαλύτερο κακό που μπορούν να του κάνουν είναι να φοβούνται μήπως το «τραυματίσουν». Κάπως έτσι φτάσαμε να βλέπουμε οκτάχρονα παιδιά με μπιμπερό ή με πιπίλα... Ο Ναουρί τα έχει- ξανά!- κυρίως με τις μητέρες. Μπροστά στην τεράστια μητρική και επαγγελματική πίεση που δέχονται, λέει, βρήκαν έναν απλό τρόπο να θεραπεύσουν τον ναρκισσισμό τους: τέθηκαν στην υπηρεσία των παιδιών τους. Διαβάστε όλη τη συνέντευξη του παιδιάτρου Αλντό Ναουρί στο περιοδικό Le Ρoint.
0 Comments
ΠΩΣ Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΑΥΤΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΑΣ. της Κατερίνας Σταματίδου Ο ρόλος των γονέων είναι ιδιαίτερα σημαντικός τόσο για την πρόληψη, όσο και για την αντιμετώπιση του εθισμού των παιδιών τους από το διαδίκτυο. Όσο αναφορά την πρόληψη το σημαντικότερο πράγμα που χρειάζεται να κάνουν οι γονείς προκειμένου να μπορούν να ελέγχουν αποτελεσματικά τη χρήση του Διαδικτύου από τα παιδιά τους, είναι να γνωρίσουν οι ίδιοι το μέσο. Προς το παρόν, οι γονείς δε γνωρίζουν το μέσο και επιπλέον δε φαίνονται διατεθειμένοι να έλθουν σε επαφή με το Διαδίκτυο, ενώ ταυτόχρονα δεν ενδιαφέρονται για τις δραστηριότητες των παιδιών τους στο Ίντερνετ. Ταυτόχρονα, οι γονείς θα πρέπει κάποιες φορές να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο μαζί με το παιδί, ώστε να του δίνουν τις απαραίτητες κατευθύνσεις, ενώ η εγκατάσταση κάποιων φίλτρων στον υπολογιστή μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση ακατάλληλων για το παιδί ιστοσελίδων. Από την εμπειρία μου στην Βθμια και Αθμια εκπαίδευση, έχω διαπιστώσει τεράστιο έλλειμμα ενημέρωσης σχετικά με τους κινδύνους που διατρέχουν ανήλικοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Φυσικά πάντα το πρόβλημα ξεκινά από την οικογένεια και "ακουμπά" κατ' επέκταση και στο σχολείο, το οποίο καλείται να αναπληρώσει το τεράστιο κενό της ενημέρωσης και της ευαισθητοποίησης που θα έπρεπε σε πρώτη φάση να καλυφθεί εντός της οικογένειας. Κύριο ρόλο στην έλλειψη αυτή παίζουν οι γονείς οι οποίοι είτε γιατί δεν θέλουν να συγκρουστούν και επομένως να αντιμετωπίσουν και τις συνέπειες μιας τέτοιας σύγκρουσης με τον έφηβο, είτε γιατί δεν γνωρίζουν για να ενημερώσουν, τις περισσότερες φορές στρέφουν το κεφάλι από το πρόβλημα ώστε απλά να μην εμπλακούν. Αυτό λοιπόν τους πιστώνεται ως τεράστιο λάθος. Δείγματα έρευνας από την Ελλάδα δεν υπάρχουν συγκεκριμένα, αλλά αφορούν γενικά τη χρήση του διαδικτύου. Αυτό που συμβαίνει όμως, στην Αμερική δείχνει μια τάση. Σύμφωνα με έρευνα της εταιρίας AVG, για ασφαλές διαδίκτυο, το 92% των δίχρονων στις ΗΠΑ έχουν online παρουσία. . Η American Academy of Pediatrics εξέδωσε νέες οδηγίες για τον έλεγχο της χρήσης του διαδικτύου από παιδιά. Οι ακαδημαϊκοί συνέστησαν να μην υπάρχει χρόνος μπροστά σε οθόνη για τα μωρά έως 2 χρόνων, από τα 2 έως τα 5 να περιορίζεται στη μια ώρα, ενώ μετά τα 6 ο γονιός θα είναι αυτός που πρέπει να αποφασίζει για τα όρια. Πρόσφατη βρετανική έρευνα (του 2017) έδειξε πως οι γονείς "μοιράζονται" κυρίως στα social media α) τη στιγμή που βάζουν τα παιδιά τους για ύπνο (28%), συμβουλές διατροφής (26%), θέματα πειθαρχίας (19%), καθημερινή φροντίδα (17%) και προβλήματα συμπεριφοράς (13%). Σύμφωνα με τις συστάσεις των νομικών, όλα ανήκουν στη λίστα με τα "Don't", για τους προφανείς λόγους -κάνει τα παιδιά στόχους. Η εξέλιξη της τεχνολογίας -που δεν είναι απαραίτητα κακή, σίγουρα θέλει, διαχείριση- έχει βοηθήσει τις απανταχού μάνες να μην αγχώνονται. Γιατί ακόμα και αν δεν έχεις τη μάνα ή την πεθερά δίπλα, είσαι ένα click μακριά από κοινότητες που μπορούν να σε βοηθήσουν με το όποιο πρόβλημα. Το εν λόγω φαινόμενο που έχει πάρει τέτοια διάσταση που έχει πια τη δική του λέξη (sharenting -από το share και το parenting). Οι κίνδυνοι στους οποίους εκθέτεις τα παιδιά σου Εκατομμύρια μητέρες ποστάρουν στα social media φωτογραφίες των μωρών τους που είναι γλύκα (με φαγητό σε όλο το πρόσωπο, ένα ιδιαίτερο... outfit κλπ). Κάποιες (πολλές) θεωρούν ότι όσο πιο πολλά σχόλια και likes συγκεντρώνει το όποιο post, τόσο καλύτερα. Ποιος όμως, τελικά έχει πρόσβαση σε αυτά τα στιγμιότυπα (είναι γνωστό πως τα social media πουλάνε το υλικό που τους έχεις παραδώσει) και πόσο επικίνδυνη μπορεί να γίνει αυτή η ιστορία; Το πιο σημαντικό: ενώ εσύ θες να σε ρωτούν για κάθε post ή tag, δεν κάνεις το ίδιο για το παιδί σου. Δηλαδή, δεν το εκθέτεις χωρίς τη συναίνεση του. Αυτές είναι ερωτήσεις που θέτουν ερευνητές και ψυχολόγοι. Την ώρα δηλαδή, που ενεργείς ως φύλακας των προσωπικών πληροφοριών των παιδιών σου, γίνεσαι αφηγητής των προσωπικών ιστοριών! Και αυτό το λες και οξύμωρο. Επιπροσθέτως, ο διττός ρόλος των γονέων δίνει μικρή προστασία στα παιδιά και τους διαμορφώνει την ηλεκτρονική ταυτότητα -με στοιχεία που δεν έχουν επιλέξει τα ίδια. Το εν λόγω στοιχείο έχει γίνει αντικείμενο μελέτης από νομικούς (2016), καθώς παραβιάζονται τα δικαιώματα των παιδιών (όπως αυτό της ιδιωτικής ζωής). Πριν πατήσεις "post" ρώτα τον εαυτό σου πώς μπορεί να νιώσει στο μέλλον το παιδί για αυτό που είσαι έτοιμος/έτοιμη να μοιραστείς. Αν τυχόν έχεις ενεργή την υπηρεσία που δείχνει σε πιο σημείο του πλανήτη είσαι (τσέκαρε τα location και τα privacy settings και να αποφεύγεις τα check in) το παιδί σου μπορεί να γίνει στόχος, αφού όλοι γνωρίζουν πού είστε ή/και που ζείτε. Η στοχοποίηση συμβαίνει συχνά, σε βαθμό που δεν μπορείς πια να σκέφτεσαι "δεν θα συμβεί σε εμένα". Επίσης, δεν σε σώζει το να κρύβεις το πρόσωπο του παιδιού -αν μπορεί να δει ο οποιοσδήποτε πού είστε. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν βορά των παιδόφιλων/παιδεραστών, των εταιριών, αλλά και επίκεντρο σκληρών σχολίων και cyber bullying. Οι ειδικοί ξέρουν τι λένε όταν επιμένουν πως οι γονείς πρέπει να προσεγγίζουν το θέμα του ψηφιακού αποτυπώματος των παιδιών τους, με πολλή σκέψη. Χρήσιμο είναι να χρησιμοποιούν προσωπικά, ιδιωτικά social media (έχουν δημιουργηθεί σχετικά apps, για να 'χεις το κεφάλι σου ήσυχο). Τα social media με βοηθούν να μη νιώθω μοναξιά Το 74% των ερωτηθέντων, σε έρευνα του University of Michigan, εξέφρασαν τις αμφιβολίες τους για τα ποσταρίσματα φωτογραφικών με μωρά, στο διαδίκτυο, αλλά τελικά, ακολούθησαν το κύμα και το έκαναν και οι ίδιοι. Το 51% των γονιών που δημοσίευσαν φωτογραφίες των παιδιών τους, είχαν πρόχειρες και προσωπικές πληροφορίες, όπως για παράδειγμα τη γεωγραφική θέση. Όποιος έβλεπε το στιτμιότυπο ήξερε και πού βρίσκεται το παιδί. Το 27% έχουν ποστάρει ανάρμοστες φωτογραφίες του μωρού τους. Οι μισές μητέρες και το 1/3 των μπαμπάδων έχουν συζητήσει θέματα υγείας του μωρού και συμβουλές διαπαιδαγώγησης στα social media. Περί τα 3/4 των γονιών ομολόγησαν ότι τα social media τους βοηθούν να αισθάνονται λιγότερη μοναξιά. Το θέμα όμως, είναι τα παιδιά. 10 tips που θα βοηθήσουν εσένα, αλλά και το παιδί *Υπάρχουν λογισμικά που μπορείς να αγοράσεις, ώστε να ελέγχεις τι κάνει το παιδί στο Internet -ακόμα και να βλέπεις ποια κουμπιά πατά, το χρόνο που μένει online και όλη τη δραστηριότητα (πχ Net Nanny). Το αυτό ισχύει και για το κινητό του τηλέφωνο. *Δημιούργησε κανόνες. Αν το παιδί είναι αρκετά μεγάλο να χρησιμοποιεί υπολογιστή, είναι αρκετά μεγάλο να καταλάβει πως υπάρχουν και κανόνες που οφείλει να σέβεται. Όπως και τιμωρίες, για όταν αποφασίζει να κάνει τα δικά του. Ό,τι δηλαδή, υποτίθεται πως κάνει ένας γονέας στον πραγματικό κόσμο, ισχύει και για το Internet. Ένας τρόπος είναι να δημιουργήσεις τύπου συμβόλαιο που θα υπογράψεις εσύ και το παιδί, το οποίο θα ενθαρρύνεις να συζητήσει μαζί σου για το νόημα κάθε κανόνα. *Μάθε τις συνήθειες του παιδιού, όχι με το να γίνεις stalker όσων κάνει στο διαδίκτυο. Αρκεί να βλέπεις πως οι online φίλοι του είναι οι ίδιοι με αυτούς που κάνει φυσική παρέα (ένας από τους κανόνες του συμβολαίου θα ήταν χρήσιμο να αφορά το δικαίωμα σου στην πρόσβαση στους φίλους του Facebook). *Βάλε τον υπολογιστή σε κεντρικό σημείο του σπιτιού. Έτσι, θα είναι πιο εύκολο να βλέπεις πότε το παιδί είναι online -αλλά και σε ποιες ιστοσελίδες "βρίσκεται". *Επισήμανε στο παιδί την ανάγκη να αποφεύγει ερωτηματολόγια, διαγωνισμούς κλπ. Γενικά, ό,τι πρό(σ)κληση υπάρχει σε διαφημίσεις που πετάγονται στην οθόνη ή ακόμα και αυτά που στέλνουν συμμαθητές. Εξήγησε την αλήθεια, ότι πρόκειται για τρικ επιτήδειων και όχι για αληθινό διαγωνισμό. *Τσέκαρε τις προσωπικές φωτογραφίες που ποστάρει ή στέλνει με email το παιδί. Βεβαιώσου ότι το περιεχόμενο της κάθε φωτογραφίας είναι αβλαβές και δεν υπάρχει τρόπος να καταλάβει όποιος τη δει, πού βρίσκεται. What goes online stays online. *Γίνε το παράδειγμα για το παιδί σου. Αν είσαι όλη μέρα στο Facebook και το Twitter και το Instagram, αν σε βλέπει να μη χάνεις ευκαιρία να γράψεις ή να ποστάρεις κάτι, ακόμα και όταν οδηγείς, προφανώς και θα βαδίσει στον ίδιο δρόμο. Πριν πιάσεις το κινητό, αναρωτήσου "θέτω καλό παράδειγμα;". *Βάλε περιορισμό στη χρήση του Internet, όπως και του τηλεφώνου, της τηλεόρασης και της παιχνιδομηχανής. Χρήσιμο είναι πάντα, να νιώθει το παιδί πως έχει κερδίσει το χρόνο του, ώστε να μάθει να τον αξιοποιεί -αντί να τον πετά. Αυτό έκαναν οι γονείς του Βαλεντίνο Τζέκα και τον είδαν να πουλά σε Αμερικανούς app, να γίνεται θέμα στο Forbes και να μιλά στο Ευρωκοινοβούλιο, για το site που έφτιαξε για την καταπολέμηση των Fake News. *Μίλησε στο παιδί σου για την online υπόληψη. Πολλά παιδιά δεν δείχνουν να καταλαβαίνουν τη μονιμότητα του online κόσμου. Είναι λοιπόν, χρήσιμο να μην ποινικοποιείς την όποια σκέψη έχει το παιδί, αλλά να μιλάς μαζί του για όλα, να ενημερώνεις και να αναφέρεις όλες τις συνέπειες. Αν δηλαδή, σκέφτεται να ποστάρει μέρος του σώματος της (ή να το στείλει με μήνυμα), διευκρίνισε πως αυτό είναι κάτι που μπορεί να επηρεάσει τη ζωή του από την επόμενη ημέρα -με κοινοποίηση στους συμμαθητές και τους δασκάλους-, αλλά, ακόμα και όταν μεγαλώσει -όταν πάει για σπουδές ή πιάσει την πρώτη του δουλειά. Δεν βγήκε άλλωστε, τυχαία η φράση"what goes online stays online". *Συζήτησε με το παιδί για τους κινδύνους που υπάρχουν στο διαδίκτυο. Μη σκεφτείς αν φοβηθεί. Είναι προτιμότερο από το να μη γνωρίζει. Προσπάθησε να επικοινωνείς με το παιδί σου, με τρόπο που να σε εμπιστεύεται, ώστε να έλθει σε εσένα για να λύσεις κάθε απορία -που μπορεί να εξελιχθεί σε πρόβλημα. "Για τα παιδιά ισχύει ο κανόνας που ακολουθούν και στην πραγματική ζωή: δεν μιλάς με ξένους", έχει τονίσει ο Parry Aftab, διευθύνων σύμβουλος του WiredSafety. Τα παιδιά δεν χρειάζονται φύλακα, χρειάζονται γονείς που να κάνουν τη δουλειά τους. 'Ερευνα που διενεργήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία, έδειξε πως περίπου τα μισά παιδιά, ηλικίας 8-11 χρόνων, έχουν αποποιηθεί των δικαιωμάτων στην ιδιωτικότητα των προσωπικών μηνυμάτων και των φωτογραφιών που γράφουν και ποστάρουν στα social media. Σημείωση: η πρόσβαση στo Facebook δεν επιτρέπεται, αν δεν "κλείσεις" τα 13 -στα λόγια. Τη στιγμή που δεν διαβάζουν οι ενήλικες τις 17 σελίδες, με τους όρους χρήσης (ας πούμε του Instagram), θα τα διαβάσουν και θα τα κατανοήσουν τα παιδιά; Φυσικά, οι μικροί μαθητές δεν ξέρουν σε τι έχουν συναινέσει και δεν ζήτησαν τη βοήθεια γονιών ή εκπαιδευτικών, με το περιεχόμενο να μπορεί να γίνει εμπορικά εκμεταλλεύσιμο. Η Rachel Obordo, social and community editor στη Guardian, έγραψε τον Νοέμβριο ότι "τελικά τα παιδιά δεν χρειάζονται φύλακα. Αυτό που χρειάζονται είναι να κάνουν τη δουλειά τους οι γονείς τους". Τι εννοεί; Οι γονείς οφείλουν να δίνουν το παράδειγμα, στη χρήση των social Κατ' αρχάς, οι ειδικοί έχουν καταλήξει στο ότι στις ηλικίες 8-11 χρόνων θα έπρεπε να απαγορεύεται η πρόσβαση στα social media. Πόσο μάλλον, η δημιουργία λογαριασμού. Οι γονείς θα ήταν χρήσιμο να ελέγχουν τα smartphones και το ψηφιακό αποτύπωμα των παιδιών τους και να μπλοκάρουν την πρόσβαση σε ανάρμοστα sites. "Είναι αστείο να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε περισσότερους κανόνες και νόμους για ένα γκρουπ ανθρώπων που νομικά είναι πολύ μικρό, ώστε να χρησιμοποιεί τo Facebook, το Twitter ή το Instagram. Αν θέλουν οι γονείς να αφήνουν ελαστικά τα όρια, όπως συμβαίνει, θα πρέπει να αναλάβουν και τις ευθύνες για τις συνέπειες αυτής της ανοχής/αδιαφορίας, στα παιδιά τους. Αν οι γονείς θα συνεχίσουν να επιτρέπουν την πρόσβαση των παιδιών στο διαδίκτυο, οφείλουν να ελέγχουν καθημερινά τη χρήση που κάνουν τα παιδιά στο internet και τα social media και να δίνουν το παράδειγμα". Θα άφηνες το παιδί σου να τριγυρνά σε sex club; Ένας αναγνώστης της Guardian, που μετείχε στο άρθρο (και εργάζεται σε τεχνολογική εταιρία), έδωσε και τον τίτλο, όταν ενημέρωσε πως "έχω εξηγήσει στα παιδιά μου πως η παιδική τους ηλικία δεν χρειάζεται ανήκει στους χρήστες των social media. Όπως δεν θα αφήναμε τα παιδιά μας να τριγυρίζουν σε ένα sex club ή να παίζουν στη μέση μιας μάχης με όπλα ή να βγαίνουν τη νύχτα με ξένους ή να κάνουν bullying, προφανώς οφείλουμε να μην τους επιτρέψουμε τέτοιες συμπεριφορές και online". Απλά -πρώτα- βήματα για να μάθει το παιδί να προστατεύει τον εαυτό του Τη σήμερον ημέρα υπάρχουν πολλές καμπάνιες που ενημερώνουν τα παιδιά για τους κινδύνους που μπορεί να ελλοχεύουν στο διαδίκτυο και τον τρόπο ασφαλούς πλοήγησης. Ένα πολύ ενδιαφέρον video ανήκει στην Αστυνομία της Κύπρου και δημοσιεύτηκε στις 17/3/2018. Δείτε το. https://www.youtube.com/watch?v=hLbOOzbAfuQ Είχε προηγηθεί αυτό της 5ης του Γενάρη που είναι σύντομο, αλλά και άκρως περιεκτικό. Δείχνει μια κοπέλα που στέλνει μια αποκαλυπτική φωτογραφία, σε φίλο της -έναν άνθρωπο που νιώθει πως μπορεί να τον εμπιστευτεί. Την άλλη ημέρα, αντιλαμβάνεται πως οι λήπτες ήταν πολλοί περισσότεροι, με το εν λόγω στιγμιότυπο να γίνεται viral στο σχολείο της. Δείτε το εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=EJNUsXLL0P8 Στο μεσοδιάστημα (25/6), προέκυψε η ανάρτηση της Ελληνικής Αστυνομίας, video που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της Πανευρωπαϊκή εκστρατεία «Say No!», για την ενημέρωση των πολιτών σχετικά με το φαινόμενο του σεξουαλικού εκβιασμού και εξαναγκασμού των παιδιών, μέσω του διαδικτύου. Παρακολουθήστε το video εδώ : https://www.youtube.com/watch?v=3Pd6-pSouTE Μια καλή αρχή, λοιπόν για να ενημερώσετε τα παιδιά σας είναι να δείτε μαζί τους τα παραπάνω. Όπως λένε οι ειδικοί, η εκπαίδευση είναι χρήσιμο να ξεκινά από μικρή ηλικία, από όταν το παιδί παρακολουθεί τα πρώτα videos στο smartphone ή το tablet, ώστε να του γίνει συνείδηση. Οι επιστήμονες επιμένουν πως το ίδιο σημαντικό είναι να μιλάτε στα παιδιά σας, ούτως ώστε να μάθουν κατ' αρχάς να σέβονται τον εαυτό τους και να τον προφυλάσσουν, όπως και να σέβονται τους άλλους -και έτσι νικάτε και το bullying. Άλλη μια λύση είναι να διακωμωδείτε τις selfies των παιδιών σας που έχουν ανάρμοστο περιεχόμενο -με την ελπίδα ότι θα τα οδηγήσετε στο να τις κόψουν (για να μην εξευτελίζονται άλλο). Σε αυτήν την τακτική έχουν οδηγηθεί χιλιάδες Βρετανοί. Καλή αρχή λοιπόν... Κατερίνα Σταματίδου καθηγήτρια Πληροφορικής -ΠΕ19 MSc Διδακτική Μαθημάτων με Νέες Τεχνολογίες Γραφείο Α'/θμιας Εκπαίδευσης Γ' Αθήνας Πηγή: news247.gr Αν πιστεύετε ότι δεν μπορείτε να κάνετε τα παιδιά να αγαπήσουν τα μουσεία, πιθανώς δεν έχετε επισκεφθεί ακόμα όσα είναι αφιερωμένα αποκλειστικά σ’ εκείνα. Σίγουρα αριθμητικά και μόνο τα παιδικά μουσεία είναι περισσότερα στην πρωτεύουσα, όμως τα καλά νέα είναι ότι δεν υπάρχουν μόνο εκεί. Συγκεντρώσαμε τα καλύτερα μουσεία για τους μικρούς μας φίλους στην Ελλάδα και σας τα παρουσιάζουμε. Νόηση – Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας στη Θεσσαλονίκη. Μεταφερόμαστε σ’ ένα από τα μουσεία της συμπρωτεύουσας, που ευχόμαστε να υπήρχαν όσο είμαστε παιδιά. Στη Νόηση τα πιτσιρίκια έχουν την ευκαιρία να γίνουν επιστήμονες και να πειραματιστούν μέσω της συμμετοχής τους σε ειδικά τμήματα, ενώ στο Τεχνοπάρκο θα περάσουν ώρες παίζοντας με διαδραστικά εκθέματα. Σας εγγυόμαστε ότι οι προβολές στο Κοσμοθέατρο, τον Προσομοιωτή και το Πλανητάριο θα εντυπωσιάσουν ακόμα και εσάς. Παιδικό Μουσείο Θεσσαλονίκης Στην Άνω Τούμπα, δεν διασκεδάζουν μόνο οι μεγάλοι αλλά και οι μικροί. Εκπαιδευτικά προγράμματα, πρωτότυπα εργαστήρια και δραστηριότητες διοργανώνονται στο Παιδικό Μουσείο Θεσσαλονίκης για τους μικρούς κατοίκους της συμπρωτεύουσας, ηλικίας 4 έως 12 ετών. Εκτός από τις μόνιμες εκθέσεις της «Μαγικής παιχνιδοχώρας» και «Της τάξης απ’ τα χρόνια τα παλιά», μπορείτε να δείτε εδώ τα προγράμματα που διοργανώνονται κάθε Κυριακή. Αν θέλετε να βοηθήσετε ως εθελοντής στη δράση του μουσείου, δείτε περισσότερα εδώ. Μουσείο και Ακαδημία Παιδικής Τέχνης «Οικουμένη» στην Ξάνθη Με πρωτοπόρα εκπαιδευτικά προγράμματα, όπως η «Ψίχα therapy», στο οποίο τα παιδιά δημιουργούν καλλιτεχνικά έργα με ψωμί και στο τέλος τα τρώνε αλλά και η «Μικροζωγραφική με φασόλια και άμμο», τα παιδιά έρχονται σ’ επαφή με την Τέχνη. Εκτός από τα προγράμματα, η Ακαδημία Τέχνης διοργανώνει τον ετήσιο διαγωνισμό ζωγραφικής Bienale, στον οποίο καλούνται να συμμετέχουν παιδιά απ’ όλο τον κόσμο, ξεδιπλώνοντας το ταλέντο τους! Μουσείο Παιδικής Ηλικίας «Ο σταθμός» στο Ναύπλιο Στεγάζεται στην αποθήκη του παλιού σιδηροδρομικού σταθμού του Ναυπλίου και είναι ένας χώρος αφιερωμένος στα παιδιά. Εκτός από τα εκπαιδευτικά προγράμματα που «τρέχουν», το Μουσείο διαθέτει μια μόνιμη συλλογή με παλιά παιχνίδια και αυτοσχέδιες κατασκευές για να δουν τα παιδιά πώς διασκέδαζαν παλαιότερα οι… προκάτοχοί τους. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ ή καλέστε στο 27520 28379. Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Ηράκλειο Κρήτης Μπορεί να μην απευθύνεται αμιγώς σε πιτσιρίκια, αλλά είναι ένα από τα μουσεία που θα τα ενθουσιάσει. Στο «ζωντανό μουσείο», τα παιδιά θα δουν από κοντά πολλά ζώα του Οικοσυστήματος της Μεσογείου, όπως οχιές και βατράχια ενώ θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν και… δεινόσαυρους σε μια εντυπωσιακή έκθεση που θα διαρκέσει μέχρι το Νοέμβριο του 2017. Στον «ερευνότοπο» του Σταύρου Νιάρχου, έναν χώρο αποκλειστικά σχεδιασμένο για παιδιά, τα πιτσιρίκια θα χρησιμοποιήσουν τις αισθήσεις τους και μέσω διασκεδαστικών, εκπαιδευτικών παιχνιδιών, θα έρθουν σ’ επαφή με τη φύση. Μουσείο για παιδιά στην Πάτρα Το Διεπιστημονικό Κέντρο Άτροπος δημιούργησε το Μουσείο για Παιδιά. Τα μικρά μας θα ταξιδέψουν από την Πάτρα σε όλο τον κόσμο και θα γνωρίσουν διαφορετικούς πολιτισμούς. Στόχος της δημιουργίας του είναι τα παιδιά να έρθουν σ’ επαφή με τη διαφορετικότητα και να εξοικειωθούν μ’ αυτήν μέσα από ειδικά εργαστήρια και προγράμματα, που απευθύνονται αποκλειστικά σε μεγάλες ομάδες και σχολεία. Μουσείο Πειραμάτων στην Αθήνα Το πιο γνωστό παιδικό μουσείο της Ελλάδας δεν θα μπορούσε να λείπει από τη λίστα μας. Διοργανώνει πλήθος προγραμμάτων για σχολεία αλλά και μεμονωμένους επισκέπτες, με τη φιλοσοφία του να στηρίζεται στη μάθηση μέσω αντικειμένων και παιχνιδιών. Εδώ και λίγους μήνες, το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο μεταφέρθηκε στο Κτίριο του Ωδείου Αθηνών, γι’ αυτό μην μπερδευτείτε και το επισκεφθείτε στην παλιά του διεύθυνση! πηγή: www.mama365.gr Κατερίνα Σταματίδου Χλωμά παιδιά, σχεδόν καταθλιπτικά, χωρίς όρεξη για μελέτη, παιδιά που χτυπούν βαθμούς στο σχολείο, παιδιά που οι βαθμοί τα έχουν ρίξει στο πάτωμα. Παιδιά που διαβάζουν για το διαγώνισμα χωρίς λαχτάρα για μάθηση, θαμπά παιδιά, πειθήνια στα απωθημένα γονέων, δασκάλων και σχολείων με "απαιτήσεις" (αχ! αυτές οι απαιτήσεις δασκάλων που δεν σηκώνουν μύγα αξιολόγησης στο σπαθί τους). Παιδιά που κυνηγούν το χρήσιμο, το επόμενο πτυχίο γλώσσας για κορνίζα και όχι γιατί λαχταρούν να μάθουν, να μιλήσουν τη γλώσσα. Ήσυχα, βουβά παιδιά που κλαίνε με την πρώτη ευκαιρία, ξεσπούν στο σπίτι σε κρίσεις υστερίας γιατί δεν έγραψαν καλά θρησκευτικά ή οικιακή οικονομία και θα χάσουν το μ.ο. Αυτά τα παιδιά θα κλάψουν κουρασμένα και στη γ' λυκείου αν δεν παρατήσουν το όνειρο, και στο πανεπιστήμιο θα κλάψουν, θα πάθουν κρίση πανικού στη δουλειά και δεν θα μπορούν να δημιουργήσουν. Όχι. Δεν θα πετύχουν στη ζωή τους. Θα σκάσουν κάποια στιγμή. Μαζί με τα πτυχία. Καλός μαθητής είναι ο χαρούμενος μαθητής. Που μαθαίνει με την ψυχή του...Που είναι υγιής, χαλαρός και υπέροχος μέσα στην ανωριμότητα της ηλικίας του. Καλός μαθητής είναι αυτός που τα καταφέρνει με το σχολείο και τα μαθήματα αλλά όχι σε βάρος της προσωπικής του ευτυχίας, όταν δηλαδή υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στις σχολικές επιδόσεις αλλά και την ευχαρίστηση, το παιχνίδι, την παρέα με συνομηλίκους, την τεμπελιά και το χασομέρι, απαραίτητο συστατικό ιδιαίτερα της εφηβικής ηλικίας. Είναι όχι μόνο άχρηστο αλλά και πολύ επικίνδυνο να είναι κάποιος πρώτος μαθητής και μια μέρα να αναγκαστεί να εγκαταλείψει επειδή «κάηκε το σύστημα». Καλός μαθητής είναι κι αυτός που οι επιδόσεις του δεν είναι πάντα οι ίδιες αλλά μπορεί να πέφτουν όταν κάτι σοβαρό τον απασχολεί χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήρθε η συντέλεια του κόσμου ούτε για τους γονείς του και κατά συνέπεια ούτε για τον ίδιο. Καλός μαθητής είναι κι αυτός που είναι καλός σε ορισμένα μαθήματα και σ’ άλλα λιγότερο. Καλός μαθητής είναι κι αυτός που παίρνει μέτριους βαθμούς και είναι ευχαριστημένος, έχει ενδιαφέροντα, πράγματα που αγαπάει και προσπαθεί γι’ αυτά, έστω κι εξωσχολικά. Ίσως πρέπει να γίνουμε λίγο πιο γενναιόδωροι με τον τίτλο του καλού μαθητή και να τον διευρύνουμε. Πολλές έρευνες πάνω στους έφηβους και νέους ενήλικες διαπίστωσαν: Μόνο 25% περίπου των εφήβων θεωρούν τις εξαιρετικές σχολικές επιδόσεις πολύ σημαντικές για να τα καταφέρουν στη ζωή τους. Άλλοι τόσοι πιστεύουν ότι οι καλοί βαθμοί είναι σημαντικοί αλλά όχι πρωταρχικής σημασίας για την κατοπινή πορεία ενός ανθρώπου. Το υπόλοιπο 50% των νέων είναι πεπεισμένοι ότι οι σχολικοί βαθμοί δεν έχουν σημασία για την επαγγελματική σταδιοδρομία, μελλοντικούς μισθούς και αναγνώριση. Μήπως δεν έχουν και πολύ άδικο; Καλός μαθητής είναι μόνο ο πρώτος μαθητής ή αυτός που είναι ανάμεσα στους πρώτους; Δυστυχώς, εμείς οι γονείς σπρωγμένοι εν μέρει από τις προσωπικές μας φιλοδοξίες κι εν μέρει από το σχολικό σύστημα τείνουμε να παίρνουμε σαν βασικότερο κριτήριο αξιολόγησης του καλού μαθητή τις μελλοντικές πιθανότητες που έχει (όπως τις εκτιμάμε βέβαια οι ίδιοι χρόνια πριν) να πάει καλά στις εκάστοτε πανελλήνιες και να μπει σε μια «καλή σχολή». Ίσως όμως, για το καλό των παιδιών κυρίως, να είναι προτιμότερο να αξιολογούμε τις σχολικές επιδόσεις την κάθε στιγμή χωρίς ν’ αλλοιθωρίζουμε προς το μέλλον, σύμφωνα με τις προσπάθειες που καταβάλλουν, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και τις υπόλοιπες «επιδόσεις» σε άλλους τομείς της ζωής τους. Η «συνταγή»; Μιλώντας λοιπόν γι’ αυτόν τον πιο «διευρυμένο» καλό μαθητή μπορούμε να δούμε τι χρειάζεται και τι μπορεί να βοηθήσει ένα παιδί να τα πηγαίνει καλά στο σχολείο. Τα παιδιά χρειάζονται ενθάρρυνση για να γίνουν αυτόνομα Το σχολείο είναι δουλειά του παιδιού. Μια σχολική σταδιοδρομία που αρχίζει με «έχουμε να κάνουμε μαθήματα» και συνεχείς παραινέσεις των γονιών στο παιδί για να μελετήσει μπαίνει πάνω σε κακές βάσεις. Η αυτονομία μαθαίνεται σιγά-σιγά πριν και μετά την αρχή στο σχολείο, όταν οι γονείς εμπιστεύονται τα παιδιά τους και τα ενθαρρύνουν να κάνουν πράγματα μόνα τους, να συμμετέχουν ανάλογα με την ηλικία τους σε δουλειές του σπιτιού, να έχουν φίλους και να διαχειρίζονται τις σχέσεις τους.... Βοήθεια στην οργάνωση της δουλειάς Αυτό φυσικά δεν είναι εύκολο γιατί η ανησυχία των γονιών βάζει σε δοκιμασία την υπομονή τους. Επειδή όμως οι φωνές και ο θυμός τελικά δεν έχουν κανένα θετικό αποτέλεσμα είναι πιο ουσιαστικής σημασίας να βοηθήσουν το παιδί τους να βρει τρόπους να είναι πιο συστηματικό. Να βρεί πού του αρέσει να διαβάζει, ποια ώρα, να μην το αφήνουν περισσότερο από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, ανάλογο της ηλικίας του, π.χ. όχι παραπάνω από μισή με μία ώρα στην πρώτη τάξη, μία με μιάμιση στη δευτέρα και την Τρίτη κοκ. Τα παιδιά χρειάζονται τη στήριξη των γονιών Προσοχή όμως: όχι για να τους υπενθυμίζουν συνέχεια ότι έχουν κι άλλα μαθήματα, ότι δεν τα πήγαν αρκετά καλά στην τελευταία ορθογραφία ή στο τεστ και για να τα κρατάνε καθισμένα 4 ώρες στην καρέκλα μέχρι να τελειώσουν τη μελέτη τους. Χρειάζονται τους γονείς για βοήθεια σε ό,τι δεν καταλαβαίνουν και δυσκολεύονται. Για να έχουν ένα ανοιχτό αυτί όταν έστω και μικροπροβληματάκια με τη συμμαθήτρια, τη δασκάλα, τον γυμναστή, τον καλύτερο φίλο, τον καθηγητή της χημείας τους προκαλούν ανησυχία, ένταση, λύπη. Διαβάστε εδώ όλο το άρθρο.... ClassTag Το ClassTag προσφέρει δωρεάν υπηρεσία επικοινωνίας με τους γονείς. Επιτρέπει να στέλνετε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και SMS στους γονείς από έναν εύχρηστο και απλό πίνακα ελέγχου στον υπολογιστή σας. Η διαδικασία εγγραφής είναι απλή και δωρεάν. Επιλέγετε την ιδιότητά σας (εκπαιδευτικός), δίνετε όνομα στην τάξη σας και καταχωρείτε ονόματα μαθητών (μπορεί να είναι μόνο τα αρχικά) και τα mail και τηλέφωνα των γονέων τους. Η διαδικασία αποστολής μηνύματος ή sms είναι εξαιρετικά απλή. Mην ξεχάσετε να ρυθμίσετε τη γλώσσα και την ώρα ζώνης. ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ classtag Remind Το Remind είναι μια δωρεάν, εύχρηστη εφαρμογή για αποστολή δωρεάν υπενθυμίσεων και μηνυμάτων σε γονείς αλλά και σε μαθητές. Με τη βοήθεια του remind οι γονείς ή και οι μαθητές μπορούν να λαμβάνουν μηνύματα στο mail τους ή στις κινητές τους συσκευές, για θέματα σχολικής τάξης ή του σχολείου: απουσίες, καθήκοντα, υπενθυμίσεις, έκτακτες καταστάσεις και άλλα. Τα μηνύματα αυτά μπορούν να σταλούν από τον προσωπικό ηλεκτρονικό υπολογιστή ή το κινητό. Τα μηνύματα μπορούν να τα λάβουν άτομα ή ομάδες που έχουν καταχωριστεί αφού προηγουμένως έχει δημιουργηθεί ένας λογαριασμός στο remind . Μπορεί ακόμη να σταλούν και φωνητικά μηνύματα 15 δευτερολέπτων. Αν επιθυμείτε να δημιουργήσετε λογαριασμό τάξης ή σχολείου πρέπει να επιλέξετε κατά την αρχική σας εγγραφή «εκπαιδευτικός». Το remind δίνει τη δυνατότητα σε μαθητές και γονείς να απαντήσουν σε κάποια υπενθύμιση του εκπαιδευτικού σε χρονικά όρια που μπορεί να προσδιορίσει ο ίδιος ο εκπαιδευτικός. Είναι μια πολύ καλή εφαρμογή που διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό τη σχολική εργασία. Πατήστε εδώ για να μεταβείτε στην εφαρμογή. |
AuthorΒάσω Ρώιμπα, Διευθύντρια Archives
May 2019
Categories |